DE GETIJDEN – DE GEMEENSCHAPPELIJKE VOORTUIN

DE GETIJDEN: DE GEMEENSCHAPPELIJKE VOORTUIN

Ontwerp: tol of hinkelbaan

Met de leden van de werkgroep bezochten we enkele tuinen waaronder de Theetuin van de Hortus in Nijmegen. Door middel van diverse presentaties en een uitgebreide vragenlijst, hadden de toekomstige bewoners hun voorkeur kenbaar kunnen maken voor de sfeer, soort tuin, materialen, etc. Met deze input ging ik aan de slag: een moestuin, kruidenhoek, veel paden, ronde lijnen, natuurlijke uitstraling, privacy rondom de terrassen. Met een knipoog naar het schoolplein van weleer, maakte ik twee ontwerpvoorstellen waarbij de hinkelbaan als concept diende en in het derde ontwerp de tol. Deze laatste werd met een flinke meerderheid gekozen.

Verbinding en functioneel

De tuin moest verbinden in de meest brede zin van het woord: een plek om elkaar te ontmoeten, te tuinieren én een tuin met een goede ontsluiting en rolstoeltoegangelijkheid. Ook hier heb ik de halfverharding Stabilizer toegepast. Het middelpunt vormt een kas die gemaakt is van materiaal dat afkomstig is van het oude kassencomplex (ooit was hier een tuinbouwschool gevestigd). Aangrenzend aan twee zijden is een dubbele pergola gedacht (realisatie in najaar 2020): deze zorgt voor meer beslotenheid en voor schaduw. Eronder en omheen is ruimte genoeg om te kunnen lopen en zitten. Twee wadi’s zijn in het ontwerp opgenomen: beiden zouden aanvankelijk met wilde flora worden ingezaaid, maar enkele bewoners gaven aan, graag gazon te willen. De grote, ronde wadi is nu een trapveldje/ligweide. Uiteraard is er ook ruimte voor compostbakken.

Privacy en biodiversity

Om voor iedereen toch wat privacy te  genereren, grenst elk terras aan een grote vaste planten border met heesters en zijn er enkele hagen opgenomen. De moestuin heeft een centrale plek nabij het grote, gemeenschappelijke terras met enkele kruidenhoeken in de nabijheid. De grote, Amerikaanse eik is een eye-catcher én een enorme parasol tijdens de warme zomers. De ambitie is om hieronder ooit een grote, stoere bank te realiseren. Ter camouflage van de buitenunits van de warmtepompen dacht ik aan een haag, maar dit bleek niet haalbaar vanwege de ijskoude luchtstroom die de units produceren. Van pallets, dakpannen, boomstammen, etc. wordt nu een insectenhotel gebouwd. De Blauwe Regen tegen de houten constructie voor de bergingen en de dragers van de balkons, zorgen voor een weelderige guirlande. Het eindbeeld is een natuurlijke, kleurrijke, klimaatadaptieve tuin met veel biodiversiteit en voor ieder wat wils.

Eetbaar

De bomen en de meeste heesters dragen eetbare vruchten. Zo staat er een Elstar, Kweepeer en tal van klein fruit: rode, witte, zwarte, Josta-bes, braam, framboos, etc. Ook voor de vogels is er wat te halen (en hopelijk laten ze de Sedumdaken straks met rust). De vaste planten, wilde flora en kruiden vormen voor een kleurrijk geheel en zijn bovendien aantrekkelijk voor bijen, hommels en vlinders. De biologische moestuin zorgt niet alleen voor kraakverse groenten maar is ook een waar spektakel: bloeiende knolvenkel, statige palmkolen en de schitterende bloesem en bonen van de pronkerwt! Vlakbij de moestuin is er ruimte voor (in te zaaien) snijbloemen zoals Zinnia, Cosmos, Oost-Indische Kers, etc. Iedereen kon zijn favoriete planten doorgeven en bij het maken van het beplantingsplan, verwerkte ik die zoveel mogelijk. Dit resulteerde in een grote en zeer tijdrovende puzzle, maar een nauwkeurige afstemming qua kleur, textuur, standplaats, hoogte, natuurlijke overgangen, etc. is nu eenmaal vereist bij het samenstellen van duurzame borders.

Roze varken

De bodem van de portemonnee werd na het beplanten van de binnentuin al bereikt, dus een extra financiële bijdrage én creativiteit werd gevraagd. Onder het motto ‘even gluren bij de buren’ werden etentjes bij elkaar georganiseerd. De financiële opbrengst vond zijn weg in de maag van het ‘roze spaarvarken’ dat ook altijd aanschoof. In het najaar van 2019 werd hij geslacht en is er drie dagen lang met man, vrouw en macht geplant: ruim 1800 vaste planten, vele bodembedekkers, heesters en tenslotte bloembollen die we kado kregen van Steenbreek. Er moet in de wintermaanden nog even stevig (stamppot?) worden doorgegeten, zodat de rest van de voortuin en de voortuinen grenzend aan de Veldstraat kunnen worden beplant in het voorjaar van 2020.

Ine Voets